In stom gestokte straten
wierp ze leeg geraakte glazen
in metalen vaten
vrijgevochten laakte ze de stilte
zoveel scherven raakte ze
dat ze zelfs vermaakte
wie zich bergen wilden
vrijheid is de keuze voor geluid.
Zij
overschrijdt de grenzen tot zover
drijft de angstzweet onze lijven uit
druppelt langs een afgerukte jodenster.
Tussen het gerinkel hoorde ik haar spreken
er stroomde vrijheid uit haar droge lippen
als door voren in gemergeld land.
Kleur in blekend leven. Hopend tegen
klippen op.
Ik zag bloesem door de knoppen breken.
Wat als alle scherven glazen blijken
wat als jij weer terugkomt, in verworven vrijheid
wat als onze angsten sterfelijk lijken
en de liefde toeslaat.
Wanneer komt komt die tijd?
> Vrijheid